Eva | Binkie

EVA | BINKIE

Ik ben nooit een hele grote hondenfan geweest, sterker nog; als ik de mogelijkheid heb om met een grote boog om ze heen te lopen, doe ik dat.

Toen ik in januari 2021 twee weken oppaste in De Stal, kwam ik mezelf daarin flink tegen. De hond lag ‘s nachts altijd bij de voordeur en elke keer als ik naar het toilet moest, lag Binkie daar altijd keurig in haar mand bij de voordeur, en had ik geen mogelijkheid om haar te ontwijken.

Afgelopen zomervakantie kwam Binkie 3 weken logeren bij mij thuis, omdat het gezinshuis op vakantie was. De eerste dagen vond ik het maar niks. Na verloop van tijd merkte ik toch dat ik het eigenlijk best gezellig vond dat ze me altijd bij binnenkomst enthousiast begroette.
We bouwden een band op. Uitlaten vond ik nog steeds best eng, dus ik was erg dankbaar dat mijn huisgenoot die taak op zich nam.

Sinds ze die drie weken bij ons heeft gelogeerd, is er een vast patroon ontstaan op donderdagavond. Als ik de kinderen op bed leg wordt ze meestal ongeduldig.

Ze loopt dan de trap op naar boven en komt even kijken hoe lang het nog duurt. Vervolgens gaat ze halverwege de trap staan piepen.
Wanneer ik klaar ben rent ze de trap af en gaat bij de achterdeur staan kwispelen. Met andere woorden; ze wil spelen in de tuin.

Wanneer ik daar geen gehoor aan geef houd ze het piepen gestaag een half uur tot een uur vol. Daarna geeft ze het op.

Kortom, zodra de kinderen op bed liggen is het tijd voor Binkie.