De meeste kinderen die bij ons komen hebben als perspectief opgroeien tot volwassenheid in ons gezinshuis. En soms gebeurd er een wonder, dat het kind weer terug mag naar huis. Dat de ouders zich 100 slagen in de rondte hebben gewerkt. Dan is het super mooi om een kind weer terug naar huis te kunnen begeleiden, naar hun eigen huis, hun eigen papa en/of mama.
Natuurlijk hoor je reacties; ga je het kind niet missen? Absoluut, ze zitten allemaal in ons hart. Maar hoe goed is het, dat alle partijen hebben kunnen bereiken dat er dus weer een terugkeer naar huis mogelijk is. Dat is en blijft altijd het mooiste.
Hoe bijzonder is het dan om een kind weer terug te geven aan haar eigen moeder, om knuffels te krijgen en dat je bedankt wordt voor alle goede zorgen. Dat het de moeder ontzettend raakte dat we de liefde voor haar kind konden delen, de zorgen konden delen en de opvoeding konden delen. En hoe rijk is het dat wij weer naar de achtergrond gaan, dat een moeder met al haar liefde en al haar kunnen haar eigen kind weer onder haar dak mag hebben, elke dag, 24 uur. Bij het naar bed brengen en opstaan.
Na drie perspectiefonderzoeken konden wij hard op de rem gaan staan in het belang van het kind. Er gaat mee naar huis; tassen vol herinneringen, dozen vol liefde en taart om het te vieren. Ze is weer thuis!
We gaan haar absoluut missen, ze gaat niet naar een groep of ander gezinshuis, ze gaat terug naar haar eigen thuis…
Team Stal
Reactie plaatsen
Reacties