Afgelopen weekend was weer een mooie Vaderdag in onze stal. Als gezinshuisouders hebben we een dubbele vader- en moederrol. We hebben onze eigen biologische kinderen en onze gezinhuiskinderen. We mogen onze rol als ouder van daaruit optellen en dat doen we ook!
Deze dagen zijn voor onze schaapjes ook een optelling. Een stukje daarvan is het verdriet en de pijn die rust op de relatie met hun eigen vader. Daarbij hebben ze Maart die er altijd voor hen is. Maar echt.
Met deze post wil ik je herinneren aan de Vader die we allemaal hebben. Altijd en overal. Dwars door al jouw vreugde, verdriet en angst heen. Of je hem nu al kent of nog op zoek bent.
Heel graag geef ik dit ook aan jou mee.
Abba vader
« De haat-liefdeverhouding met mijn haar Ik gun jou mijn Margriet! »
Reactie plaatsen
Reacties