Jij moet wel heel gelukkig zijn
dat je deze kinderen mag opnemen in jouw gezin.
Nee.
Ik bestempel me niet iedere dag als vreselijk gelukkig.
Ik ben gezinshuisouder vanuit mijn ziel.
Het is mijn levensmissie.
Ik ben me ontzettend bewust van wat ieder kind is aangedaan.
De stront (figuurlijk en regelmatig letterlijk) die dit met zich meebrengt.
Continue ben ik er getuige van.
Welk gedrag en welke gevoelens hieruit voortvloeien.
Ik zie ze ook iedere dag groeien.
Overwinnen.
De pijn waar je getuige van bent is soms te zwaar.
Ik vang ze op.
Iedere dag en nacht.
Met al hun kapotheid en wat daaruit voortvloeit.
Ik blijf staan in alle heelheid.
Ik zou niet anders willen.
Reactie plaatsen
Reacties