Zie jij de mensen om je heen?
Onze gezinshuiskinderen werden niet of nauwelijks gezien.
Letterlijk en figuurlijk niet.
Nu ze bij ons wonen, zijn ze als persoon onderdeel van de buurt waarin wij wonen. Van het hele dorp.
Het zit hem in kleine dingen.
Contact maken als je elkaar tegenkomt.
Een kaartje in de brievenbus.
Ze ontvangen deze oprechte aandacht met open armen.
Besef jij de kracht hiervan?
Welke bijdrage lever jij in jouw omgeving?
Reactie plaatsen
Reacties